-
1 wkręcać
I. vt2) (pot: załatwić posadę)wkręcić kogoś jdn unterbringen ( fam)II. vr1) ( zostać umieszczonym)śruba ciężko się wkręca/nie chciała się wkręcić die Schraube lässt sich kaum einschrauben/ließ sich nicht einschraubenspodnie wkręciły się w łańcuch rowerowy die Hose kam in die Fahrradkette3) (pot: dostać się dzięki sprytowi) człowiek: sich +akk [hin]einschmuggeln, sich +akk einschleichen -
2 vermitteln
vermitteln *I. vt1) ( helfen)jdm eine Stelle/eine Wohnung \vermitteln załatwić komuś posadę/mieszkaniejdm Arbeitskräfte \vermitteln wystarać się o pracowników dla kogośjdm einen Partner \vermitteln pośredniczyć w znalezieniu partnera dla kogoś3) telein Gespräch \vermitteln łączyć [ perf po-] rozmowę4) (geh: geben)einen Einblick [in etw ( akk) ] \vermitteln umożliwić wgląd [w coś]in [o bei] einem Streit \vermitteln pośredniczyć w sporzezwischen den streitenden Parteien \vermitteln pośredniczyć [po]między skłóconymi stronami
См. также в других словарях:
wydeptać — dk IX, wydeptaćpczę (wydeptaćpcę), wydeptaćpczesz (wydeptaćpcesz), wydeptaćdepcz, wydeptaćał, wydeptaćany wydeptywać ndk VIIIa, wydeptaćtuję, wydeptaćtujesz, wydeptaćtuj, wydeptaćywał, wydeptaćywany 1. «ugnieść, ubić, zniszczyć chodzeniem,… … Słownik języka polskiego
wylatać — dk I, wylataćam, wylataćasz, wylataćają, wylataćaj, wylataćał, wylataćany 1. «spędzić określoną liczbę godzin na lataniu; latając przebyć pewną liczbę kilometrów» Wylatać wiele godzin w miesiącu. Wylatać tysiące kilometrów na szybowcach. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
